लव्ह

आयुष्याच्या वळणावर कधी लव्ह होवून
जाते काही कळतच नाही.
कधी काय घडून गेल काहीच उमगत नाही.
जणू कळीच्या रुपात तीच येण,
अन फुल उधळत जाण.
होकार कि नकारच्या भीतीने,
मनातला वसंत बहार मनातच दडून राहण.
आज विचारू... आज विचारू ...
म्हणत दिवसामागून दिवस जाई.
विचारण्याच्या भानगडीत भलतच घडू नये.
म्हणून आजच उद्यावर विचारणं जाई.
वर वरल जगन निराळच होवून जात.
पण आतमधला अबोलपणा तसाच.
मीही जाणून तीही जाणून.
पण दोघांमधी संकोचाच धुख आड आल.
अन लव्ह कधी होवून गेल काही कळलच
नाही.