चाफेकळी...

एक मुलगी...
म्हणाल तर भोळी, म्हणाल तर खुळी,
स्वत:च्या स्वप्नात रंगणारी, एक सुन्दर
चाफेकळी...
ति रुसते, ति हसते, ति बड बड बडबडते,
कधी हळव्या, कधी फुंद, कविता सुन्दर
करते..
हसता हसता गाली तिच्या,पड़ते सुन्दर
खळी,
स्वत:च्या स्वप्नात रंगणारी, एक सुन्दर
चाफेकळी...
ति प्रेमळ, ति सोज्वळ, पण आहे भलतिच
हट्टी,
राग, द्वेष, लोभीपणाशी, तिची कायमचिच
कट्टी..
सगळ्यान्मधे असुनसुद्धा, सगळ्याहून वेगळी,
स्वत:च्या स्वप्नात रंगणारी, एक सुन्दर
चाफेकळी...
निळे डोळे, लाल ओठ, पाठीवर रुळती बटा,
गौर गुलाबी चर्येवर, उष:कालची छटा..
ति अशी, ति तशी, जणु ती सोनसळी,
स्वत:च्या स्वप्नात रंगणारी, एक सुन्दर
चाफेकळी...